Ktokolwiek twierdzi, że nie potrzebuje gramatyki do niezakłóconej komunikacji tkwi niestety w błędzie. Poniższe dwa zdania wyraźnie sugerują, iż istnieją gramatyczne kwestie wymagające opanowania i poprawnego stosowania. Przyjrzyjmy się zdaniom zaburzającym przekaz informacji:
~ You seem so boring. Why? What’s the matter? (= wyglądasz na nudnego człowieka) Błąd. Nie to mamy na myśli.
–> Powinno być: YOU SEEM SO BORED. (= wyglądasz na znudzonego, dlaczego? co się stało?)
~ The book was very interested. I couldn’t put it down. Błąd. Książka może być interesująca, a nie zainteresowana.
–> Powinno być: THE BOOK WAS SO INTERESTING.
A zatem imiesłowy, które możemy tłumaczyć jak przymiotniki kończące się końcówką ~ING można by rozumieć tak jak polskie przymiotniki/imiesłowy kończące się na ~ący (choć nie zawsze). Spójrzmy na kilka przykładów:
* She’s interesting. (=ona jest interesująca)
* It’s boring. (= to jest nudne/nudzące)
* It’s so exciting! (= to jest ekscytujące)
* My job is so motivating. (= moja praca jest motywująca)
* The news was surprising. (=wieści były zaskakujące)
* Your words are encouraging. (= twoje słowa są zachęcające)
Natomiast te kończące się na ~ed opisują uczucia, jakie nam towarzyszą, nasze stany emocjonalne w odniesieniu do rzeczy, którymi się zajmujemy. Oto kilka przykładów:
* Yes, I’m very interested (= tak, jestem zainteresowany)
* No, we’re not bored at all. (= ależ wcale nie jesteśmy znudzeni)
* Aren’t you excited? (= nie jesteście podekscytowani?)
* I don’t feel motivated any longer. (= już nie czuję się zmotywowana)
* I was so surprised by the news! (= byłem totalne zaskoczony tym co usłyszałem)
* I hope you feel encouraged now. (= mam nadzieję, że teraz czujesz się zachęcony)
I to tyle. Przynajmniej narazie. To oczywiście tylko kilka przykładów. Miejmy nadzieję, że pomogą Wam poprawnie stosować gramatykę w komunikacji – bez zbędnych zakłóceń.
Na koniec, ciekawa konstrukcja. Tak, gramatyka też potrafi być zabawna.
